Hallo allemaal

We verlieten jullie op pinksterzondag vanuit een hotel in Saint Witz even voor Parijs. De pinkstermaandag was bedoeld om Parijs te doorkruisen of moet ik zeggen fietsen. Enfin na een ontbijt zaten we al om 8.20h op de fiets en om 8.25 zaten we al in het bushokje. Je snapt het al de weersgoden waren ons ongunstig gezind. De regenpakken aan en die zouden de eerste drie uur niet meer uitgaan. Al snel bereikten we Parijs en waar ik met Rik een aantal jaren geleden een prima route vond langs de Seine hadden we nu een waardeloze route. Stoplichten van hier tot ginder ( om de 5 meter soms) toeterende fransen en een enkeling met de duim omhoog. Die waren er gelukkig ook. Midden in Parijs maar even gerust en op een grote rotonde de franssen kennis laten maken met manneke pis uit Brunssum. Marlou natuurlijk weer boos want die heeft dat gemak niet. Alsof ik er wat aan kan doen dat ik als een manneke geboren ben. Het tempo was laag en bleef laag in Parijs Op enig moment trok het wat aan en besloten we ons geluk te wagen om tot Chartres te fietsen. De route kenmerkt zich nog steeds door flinke hellingen. De steilste van vandaag 12% en 10 meter onder de top valt Hub letterlijk en figuurlijk van de fiets af Chartres bied behalve een indrukwekkende kathedraal namelijk ook vele hotels en een tweetal campings. Omdat Hub weet dat je de hoofdprijs betaald voor een hotel besluiten we om een camping te nemen, een drie sterren nog wel. Waarover later meer. Om 17.30h rijden we de camping op. Voldaan en moe.

We zetten de tent op wat werkelijk al in een mum van tijd gebeurt en gaan op zoek naar wat te eten. Laat nou net bij de camping een fritestent zijn, dus kiezen we voor een gezonde maaltijd .Veel zin hebben we namelijk niet meer om nog iets te doen. Dan nu iets over de camping en ons dringende advies om deze camping nooit maar dan ook nooit aan te doen.

De campingbaas is dik vies en stinkt nog meer als ons terwijl wij de hele dag geploeterd hebben. Hij komt niet achter zijn buro uit en dat terwijl de wc en douches echt toe zijn aan een grondige schoonmaakbeurt. Zoiets vies zijn wij nog nooit tegengekomen, maar ja om de tent nu weer af te breken is weer net een stap te ver. In de ochtend probeert hij Marlou nog even te tillen met wat wisselgeld maar Marlou die is natuurlijk niet op haar hollandse mondje gevallen. Dan nog even de verwijzing naar de titel van dit verhaal. Wat is het toch een belevenis om s’morgens het toilet te bezoeken op een camping. De een blaast een trompet de ander een bariton en ik, ik zit muisstil met mijn blokfluit. Wachten tot iedereen weg is en probeer dan mijn afval te lozen. Te beginnen op de franse pot, de rest was ja bezet. Knikker 1 en nu dan, ik kan niet zo lang door mijn pijnlijke knieen zakken. Wachten en op naar het hollands model. Knikker 2, maar wel een grote knikker. Inpakken en wegwezen.

Op de fiets en nooit meer terug komen hier. Deze man verdient alleen nog geld omdat er een geweldig bouwwerk in zijn stad staat.

De start gaat voorspoedig. Het gemiddelde is goed, hoog zelfs De hellingen worden tot een minimum terug gebracht. Op enig moment buikpijn, en waar ik twee jaar geleden nog om Rik moest lachen was het nu mijn beurt. Het bos in en jawel hoor knikker drie!!! Dus toch te vroeg opgestaan vanmorgen. We gaan door en door en om 15.00h besluiten we om tot Tours te rijden. Dat maakt de dag etappe 153 km. Bravo Marlou Altijd al een superoma geweest en vandaag maar weer eens laten zien. Nu zitten we in een hotel en morgen gaan we tot Poitiers. De weersvoorspellingen zijn goed en morgen gaan we eens kijken of we een camping kunnen scoren met een wasmachine.

Keep in touch. Sorry Rick Porazinski but it is to difficult for me to write this in English. SO LEARN DUTCH. :) :)