Here we are again.

Vanuit Chartres naar Tours dus. De dag kenmerkt zich door pieken en dalen. We laten ons er echter niet door uit het lood slaan. Het tempo is goed, de weg echter lang. Moe en uitgeput bereiken we ons hotelletje. Vervelend is het als blijkt dat er niets meer te eten valt. Marlou die altijd zo goed zorgt voor proviand heeft ook nu nog een verrassing. Het was natuurlijk niet dat er geen restaurants waren, maar ze waren gewoon gesloten. Marlou die altijd zo goed zorgt voor proviand heeft ook nu nog een verrassing. Jawel hoor stokbrood als avondeten belegd met kaas en cola en water uit de bidon. Dan maar naar bed en hopen op een goed ontbijt. Dat mocht er weer zijn en met volle buik richting Poitiers. Vervelend blijkt als in de nacht de garmin volledig opnieuw is ingesteld en we alles kwijt zijn en het in alle stress ook niet lukt om het apparaat weer in de fietsmodus etc. te krijgen. Maar wie de familie een beetje kent weet dat je voor richtingsgevoel niet bij Hub moet zijn maar bij Marlou. Met het boekje in de stuurtas navigeert Marlou ons feilloos naar de andere kant van Tours. Hier pakken we de draad weer op en proberen tot Poitiers te komen. Dit lukt niet en 10 km voor Poitiers in het plaatsje Futuroscope hebben we een camping met zwembad, maar ja heb je een zwembad heb je weer een harde ondergrond waarin geen haring in te krijgen is. Omdat de weersvoorspellingen goed zijn wordt de tent maar minimaal vastgezet. Gedurende deze dag zien wij een stel heren die duidelijk naar SdC fietsen, het staat in koeie letters op hun fietstruitjes , maar wat leuker is zijn de drie jonge knullen die langs de weg staan met hun fietsen. Ze zijn bepakt met een rugzak en zitten alle drie op een te kleine fiets zo lijkt het wel. Om de paar km sprinten ze ons voorbij en even verderop staan ze weer te pauzeren, rugzakken op de grond door hun haren aan het wrijven ( ja zij hebben er nog) en hoppa daar komen ze weer. Dit spel herhaalt zich een aantal keren en uiteindelijk zijn wij ze kwijt. De diesels he. Op de camping doen we onze was en hoe raar het mag klinken, voor het eerst wordt er gekookt met het brandertje wat al bijna een week in de bob yak zit. Jawel hoor het ding ontploft terwijl wij het voor het eerst gebruiken. Gelukkig was de spaghetti net klaar, dus dat zal wel de laatste keer zijn geweest dat we naast de tent gekookt hebben. De garmin wordt gereset voor de volgende dag. Wat is en blijft het toch een vreemd apparaat!!

Vanuit Futuroscope voert de route ons naar Saint Emillion. Voor het eerst hebben we een route van onder de 100 km, 98 om precies te zijn. Toch vonden we hem erg zwaar. Waarschijnlijk door de wind en de dag van tevoren nog in de benen. Op de camping, jawel weer met zwembad hetzelfde ritueel. Weer geen haring in de grond te krijgen ontmoeten we nog een echtpaar op weg naar SdC. We maken kennis, wensen hun succes en zeggen dat wij waarschijnlijk binnen twee dagen afbuigen. Het lukt ons steeds moeilijker om uit bed te komen We slapen van 20.00h tot 7 uur en zijn dan nog moe. Het inpakken etc gaat wel al steeds sneller maar aan de symfonie van Beethoven kan ik maar niet wennen. In Saint Emillion vertrekken we met de gedachte naar Roquefort te fietsen maar al direct verfletsen we ons wat onze dag weer onplezieriger maakt. Daarnaast steekt ook nog eens de wind op wat ons rond het middaguur in het plaatsje Landon doet besluiten om nu maar al dwars te gaan fietsen. Omdat we nu de wind in de rug hebben en het parcours lekker loopt verleggen we steeds weer onze etappeplaats. Uiteindelijk stoppen we na 150 km in de plaats Agen. Een grote stad mogen we wel zeggen. Lourdes gaan we missen. Dus Marlou haar schouders, achillespezen en mijn onderbeen kunnen niet en besprenkeld worden. We moeten dus vanzelf beter worden. We zitten nu dus in de midi Pyreneeën met als doel om morgen naar Toulouse te fietsen Daarna zullen we afzakken om het hooggebergte te vermijden. We fietsen dan richting Beziers om vervolgens via de groene vallei route weer omhoog te komen. De weersvoorspellingen zijn goedzijn moe, missen met name de kleinkinderen maar zullen doorzetten.