De rotonde,

Waarover later meer. De etappe van vandaag voert ons van Agen naar Toulouse en zal rond de 128 km zijn. Vannacht wordt ik twee maal wakker met kramp in mijn linker kuit. Ik heb gisteravond lang op de pc gezeten en toch nog een onsamenhangend verhaal geschreven volgens zoon Rik. Ik moet zeggen dat ik ook wel moe was en de inspiratie was niet optimaal. Dat kwam onder andere allemaal dat ik de route die ik had gemaakt maar niet op mijn Garmin kreeg. Volgens het www een fout van chrome maar daar schiet ik natuurlijk niets mee op. Wat wel nog lukte was de route opslaan in het brein en een hotel zoeken in Toulouse, gelegen aan de route en het liefst op het einde van de stad. Welnu dat is gelukt. Na een ontbijtje zijn we getuige van een echtelijke of buitenechtelijke ruzie bij het hotel. De politie verschijnt ten tonele, we bekijken het nog even als echte ramp toeristen en weg zijn we. Het gaat voorspoedig, snel zelfs en rond de middag bereiken we Moissac. Dit plaatsje ken ik van eerder fietstochten naar SdC met Ron en met Marlou. We zien dus vele wandelaars en fietsers. Aan een rotonde gaan we pauzeren en zittende op het bankje hebben we dus de keuze. Zoals je op een rotonde altijd een keuze moet maken, maken wij er ook een. We hebben twee opties. Optie 1 De korstte weg naar huis via de route Langs oude wegen, ons welbekend terrein. Optie 2, verder oostelijk fietsen richting Narbonne om vervolgens via de geplande groene vallei terug te fietsen. Zoals jullie begrijpen, echt moeilijk was het niet en ook nog eens unaniem, kiezen wij er voor om verder van huis te fietsen en voor ons onbekende wegen terug te komen. Toppers he!! Het wordt warm op de fiets, kaas wordt smeerkaas , zonnebrand bescherming wordt voor het eerst royaal gesmeerd en last but not least de snelheid blijft hoog. Tot aan Toulouse gaat alles zeer voorspoedig, maar in Toulouse worden we de autobaan op gedirigeerd. We doen het niet en vanaf dat moment is het zoeken over bar slechte wegen en vele stoplichten. Anderhalf uur later staan we aan de zuidkant van Toulouse bij het Comfort hotel. Dit hotel ligt aan de route die we morgen moeten hebben. Als we aankomen is er een hele grote groep fietsers hun materiaal in orde aan het maken. Het lijken er op het eerste gezicht wel een stuk of 100 (mannen en dames, of jongens en meisjes) de een heeft nog duurder materiaal dan de ander. Waar doet mij dit toch aan denken?? We checken in , vragen of er voor onze fietsen ook nog plaats is in een beschermde ruimte? Of je het gelooft of niet, maar die van ons gaan de kluis in!!!

Morgen gaan we weer kamperen. De gedachte is dat we nog twee dagen nodig hebben om tot in Narbonne te komen en vanaf dat moment fietsen we weer omhoog.

Voor nu welterusten en voor de volgers tot over een paar dagen of zo.

Gr Marlou en Hub