De fietser die niet weet wat die wil.

Waarover later meer. En ik ben het niet.We zijn vroeg weg op de camping en het reisdoel is bepaald. Na wederom een zeer snel 1^e uur zitten we in no time in Narbonne. Hier begint dan de terugreis. Vanuit Narbonne koersen we naar Beziers en gaan we weer zuidelijk. Het klimmen is dus ook weer begonnen en het tempo gaat omlaag. De temperatuur loopt snel op en we krijgen het flink voor de kiezen. Om een uur of 15.30 bereiken we dan onze camping met zwembad in Saint Andre de Sangonis. Hub krijgt ruzie met Madame. Madame vindt dat Hub 10 spijkers moet kopen en Hub wil er maar een. Het scheelt niet veel of ik vertrek. Maar Marlou had al gedoucht en eigenlijk was vertrekken ook geen optie meer. Te moe. We fietsen nog even naar het dorp om wat te eten en gaan dan weer terug. Inmiddels is Frits gearriveerd. Bovenstaande fietser dus. Gestart in Gerona en nu 400 km verder wil die al naar huis (Nijmegen) of naar zijn zus in de Provence. Hub weet soms niet welke kant hij op moet maar Frits heeft helemaal geen idee. We kletsen gezellig wat en zijn benieuwd of we hem morgen op de route nog ontmoeten. Hij is voor ons weg maar zoals hij zelf vertelde hij was geen snelle fietser. We zien hem niet meer dus hij zal de route wel verlaten hebben. Wij zijn redelijk op tijd weg en krijgen in de ochtend drie klimmen voor de kiezen. De omgeving was erg mooi. We hebben genoten ervan, alleen jammer dat er klimmen inzaten. Om 12 uur pikken we een terrasje en om 12.30h beginnen we aan de laatste klim van vandaag, denken we. De middag wordt moordend, 35 graden en volledig gedehydreerd fietsen we op ons tandvlees richting het dorp waar we nu zitten. Uzes genaamd. Voor we Uzes binnen rijden krijgen we nog een klim, niet verschrikkelijk lang en niet verschrikkelijk stijl maar wel strontvervelend als blijkt dat de camping die boven behoort te liggen niet meer bestaat. Even de Garmin raadplegen en jawel hoor bergaf en 3 km verder, dus terug ligt nog een camping. Een 4 sterren camping met een franse uitbater die beter nederlands praat als mij. Helaas zijn er alleen wat blikjes te koop en verder geen eten of iets dergelijks in de buurt. Maar ja de baas besteld een pizza voor ons en die wordt weer keurig bij de tent geleverd. We doen ons wel bekende ritueel en bekijken de route voor morgen. Morgen wordt het weer zo warm en een optie is om nog eerder te vertrekken, alhoewel we niet weten of we dan voldoende hersteld zijn. De foto’s die we onderweg maken zet ik tzt in nederland wel erop want het internet is allesbehalve stabiel. Duimen draaien maar voor Marlou en Hub want ze krijgen het niet voor niets.

Greetz Hub