Na het avondeten, menu du jour, aardappelen, gehakt en salade liggen we op tijd in bed.Gelukkig maar want het wordt een korte nacht. Om 4.33h worden we wakker van mijn telefoon. Inbraakalarm. Als ik niet snel genoeg reageer gaat daarna een 2e belronde om vervolgens ook die van Marlou nog eens over te laten gaan. Drie telefoontjes dus midden in de nacht. daar lig je dan. Adrenaline van hier tot ginder. Wat halen ze allemaal weg etc Zo gaat het maar door en van slapen komt niets meer. Appje naar de kinderen, maar die liggen natuurlijk op een oor. reisverzekering maar bellen om op de kortst mogelijke tijd maar thuis zien te komen. Politie in Nederland bellen? Alles gaat door mijn hoofd behalve slaap. Om 7.00h reageert Rob en hij beloofd poolshoogte gaan nemen met de Falco. Voor wie Falco niet kent dat is zijn hond. een grote duitse herder en volgens mij moet je er geen ruzie mee krijgen. Na een half uur krijgen we bericht. Laag wattage van het brandalarm heeft onze telefoons doen overgaan om dit te verhelpen. Waar techniek al niet voor staat, maar erger nog wat het al niet met je kan doen.Helaas geen inbraak, niet versneld naar huis maar fietsend dus. Shit zou ik bijna zeggen maar toch ook wel weer opgelucht. We zitten op de fiets en ik kan alleen maar zeggen, wat een ellende. Binnen 50 minuten sta ik er al voor de eerste keer naast en niet om te wateren, maar puur omdat ik het onbegonnen werk vind. Ik ben eigenlijk op! Maar ja wat moet je dan. Dus stap je maar weer op en begint maar weer te trappen en denkt 10 km / uur is ook vooruitgang. Na twee uur fietsen is het gemiddelde zo laag dat we twijfelen of we ons doel voor vandaag gaan halen. Maar hoe dan ook, op enig moment komt er dan toch wat vaart in. De wegen gaan op en af, meer op dan af maar het gaat beter. We zien grote zonne energie velden inc ook nog zoiets als een kerncentrale maar bij nadere bestudering lijkt het weer op iets van een watercentrale. Ik weet het niet. Rond 15.30h bereiken we ons eerst gestelde doel. De naam van het dorp weet ik al niet meer maar na rijp beraad besluiten we er nog 20 aan vast te plakken om in Metz te eindigen. En zo geschiedde. Inchecken en wat blijkt, het grootste baggerhotel wat we beiden ooit gezien hebben. Maar na gedane arbeid is het goed rusten en dus na het avondeten bij Buffalo Grill maar direct plat.Niet alvorens het weer te controleren en wat blijkt, wind op de kop maar wel van windkracht 4 naar 3. Dat geeft hoop in ieder geval.

Gr Marlou en Hub